Webbeheerders op bezoek

Bezoek aan HDA

Tijdens ons derde bezoek aan Ronald en Brenda in Solwezi brengen we natuurlijk een bezoek aan de HDA en het Guesthouse.

Bij aankomst valt ons op dat de tulpen op de toegangspoort zijn verdwenen en dat er een heel andere tekening is aangebracht. We worden opgewacht door Nigeol, die opnieuw voorzitter van de stichting is. Als we hem vragen wat er met de tulpen gebeurd is neemt hij ons weer mee naar buiten en legt ons de gedachte achter de nieuwe beschildering uit. We zien een landschap met planten en “heuvels”. Tevens maakt de zon deel uit van de tekening evenals verschillende krukken en een rolstoel. Alles heeft een betekenis. De planten geven de rijkdom van de Zambiaanse bodem weer. De zon geeft aan dat deze belangrijk is voor het leven. De heuvels geven de moeilijkheden weer die de gehandicapten tegenkomen in het leven. De krukken en de rolstoel geven aan welke hulpmiddelen zij tot hun beschikking hebben om door het leven te kunnen gaan. Na deze uitleg is onze ‘teleurstelling” over het verdwijnen van de tulpen snel verdwenen.

Vervolgens bezoeken we het Guesthouse. Bij ons vorige bezoek was de uitbreiding nog niet zo lang in gebruik en we zijn benieuwd hoe het er 4 jaar later uitziet. Het blijkt dat het onderhoud niet onderdoet voor andere hotels. De kamers zien er netjes uit en er is tegenwoordig zelfs en TV. Nigeol vertelt later dat ze er over denken om in elke kamer een lampje op zonne-energie te plaatsen. Dit is een goed idee, maar er moet nog nagedacht worden hoe deze veilig te bevestigen zodat deze niet regelmatig met de huurder mee naar huis gaan. Een uitdaging zo stellen we vast.

Tenslotte bezoeken we het kantoor van HDA in het shopping center. Naast Nigeol zijn ook de secretaris en de nieuwe penningmeester aanwezig. Ronald bespreekt een aantal lopende zaken en adviseert waar nodig. Niet zozeer waar gevraagd, want daar blijft men toch wel moeite te houden. Peter kijkt met de nieuwe penningmeester naar de cijfers van de afgelopen maanden. Het zijn de inkomsten en uitgaven die per dag en per maand zijn vastgelegd. In de uitleg wordt gesproken over de opbrengsten en de kosten. Er zitten echter ook uitgaven in die over een langere periode afgeschreven dienen te worden. De penningmeester gaat in het najaar op een training van 6 maanden. Geen slechte keuze. Wat voor ons logisch is is voor Zambianen soms wel erg lastig te begrijpen.

Bezoek aan Kasempa

We gaan met zijn vijven naar Kasempa. Ronald is mee als chauffeur en adviseur. Nigeol is mee om gesprekken te hebben met ouders en kinderen in het kader van steun van het Lilianefonds. Richard gaat mee om wat zaken te regelen voor Michael, die een plek op de markt kan krijgen, zodat hij meer mogelijkheden krijgt om zijn eigen geld te verdienen. Hij wil graag, maar heeft niet geleerd om deze zaken zelf te regelen. Wij gaan mee om te kijken hoe Ad en Teja het maken na de eerste weken en om te zien hoe ze het werk op de school doen.

Wij worden vol enthousiasme door  Ad en Teja ontvangen.. We drinken hier koffie en thee en krijgen meteen de enthousiaste verhalen van deze creatieve mensen. Teja is heel creatief in het bedenken van lesvormen voor de kinderen. Ad is creatief in het gebruiken van allerlei afval en gebruikte materialen. Van plastic zakken tot jerrycans en karton. Alles kan gebruikt worden. We krijgen van Teja “opdrachten” voor vanmiddag, zodat de groep kinderen in vieren gedeeld kan worden zodat ze wat extra aandacht krijgen. We lopen in ruim 40 minuten, door het centrum van Kasempa, naar de school.

Als we bijna bij de school zijn komen enkele kinderen ons al tegemoet gelopen. In totaal zijn er 33 kinderen.De meeste zijn doof, verder zijn er twee blinde meisjes en enkele gehandicapte kinderen. Als alle kinderen, die vandaag mee willen doen, aanwezig zijn begint Teja met het programma. Allereerst laat ze enkele tekeningen van gisteren zien. Dit is het begin van elke middagsessie. Vervolgens wordt er gerekend. De groep is in verschillende niveaus ingedeeld. Dorine gaat met de twee blinde meisjes, Fenny en Sara, rekenen met behulp van rummikub stenen. Het verschil tussen de beide meiden is enorm. Fenny maakt de sommen op haar gemak, terwijl Sara er niets van bakt, ondanks de hulp van Fenny. Hier zie je de beperkt mogelijkheden van twee mensen voor zo een grote groep. De ontwikkelingsmogelijkheden van Fenny worden sterk afgeremd door het niveau van Sara.

Peter gaat met 10 kinderen de tafel van 3 doen. Teja had aangegeven dat de tafel van 2 al voor veel problemen had gezorgd. De verwachtingen waren daarom niet hoog gespannen. Het viel uiteindelijk erg mee. Eerst een aantal willekeurige sommen uit de tafel van 3 en daarna de hele tafel. Ook hier was duidelijk dat er een behoorlijk niveauverschil is. Als de sommen af waren en ze goed waren volgde er op de duim van “goed gedaan” meestal een trotse lach. Na de tafel van 3 werd er gevraagd om een aantal optelsommen. Deze werden door de meeste kinderen ook goed gemaakt.

Na het rekenen mocht iedereen een kwartiertje naar buiten. De jongens gingen voetballen en de meisjes touwtje springen.

Vervolgens werd er getekend. Deze keer een wesp. Ad en Teja laten in een toneelstukje zien waar vooral op gelet moet worden. Daarna gaan de meeste kinderen geconcentreerd aan de gang. Ronald komt met Michael en zijn vriend Luke aan bij de school. De jongens voegen zich bij de groep en doen meten mee. Mooi om te zien.

Als Nigeol klaar is met de gesprekken gaan we terug naar Solwezi. We nemen afscheid van de kinderen en Ad en Teja. We zijn onder de indruk van hun enthousiasme en zijn ervan overtuigd dat het zowel voor hen als de kinderen nog mooie weken zullen worden